جمعه، خرداد ۲۱، ۱۳۸۹

ساز دهنی



نمی دانم این سازت است که دهان را می نوازد
یا دهانت ساز را ؟!

من دلم همان ساز شکسته
لبِ پنجره ی خانه ی کوچک مان را
می خواهد

من دلم سازِ دهنت
روی پله های سردِ  دانشکده ای کوچک
را می خواهد

من دلم بوسیدنِ دهانِ سازی ات
کنارِ کالسکه ی کوچکِ یاسمن را
                                                 می خواهد

۲ نظر:

amir_t1980 گفت...

درود
بازهم مثل همیشه عالی بود
شاد باشی
بدرود

ستار بیات گفت...

سلام نازنین جان,شعرهاتو خیلی دوست دارم اینم مثل بقیه دیوانه کننده است.آرزوی سلامتی برات دارم.