شربت شيرين شهادت

با تن زير پايم جاده ساختند
انديشه را ساده باختند
نميدانم تو ديگر چه مي گويي
شيريني اش دلشان را زد
هر آنچه را كه نوش جانم شده بود
با نگاه هرزه اي بالا آوردم
نمي دانم تو ديگر چه مي گويي
دلش روزي هزار بار به سر سوزني مي رسد
و من بايد بدانم دنيا از سر سوزن هم كوجكتر است
من نميدانم تو ديگر چه مي گويي
نه آن پدربزرگ پدرسوخته مان فهميد كه براي خدا يك وسيله بود
و نه هيچ يك از اين عروسان هزار داماد
و نه من كه نميدانم تو اين وسط چه مي گويي ؟؟؟