شنبه، آذر ۰۶، ۱۳۸۹

عطر تنهایی من

به باران و خدا گفتم : ببارید
بر سرِ من
دلِ من
لبِ من
چشمِ من

سرم آبستنِ" ما " است
دلم دلتنگ و سرد
لبانم خشک و چروکیده
چشمانم خیس و غمین....

ببار !
این عطر را بشوی
عطر تنهایی مرا
ببار و بشور و ببر
سیرابم کن
تشنه ام
تشنه تر از کویرِ لوت
ببار و بشور و ببر
این عطر تنهایی مرا
عطر" ما " بزن به من
بیا "ما "را نفس بکشیم
"ما "را گریه کنیم
"ما "را ببوسیم
ببار و بشور و ببر
این درد تنهایی مرا
درد زایمان است انگار !
می خواهم "ما"ی مان را بزایم

دوشنبه، آبان ۱۷، ۱۳۸۹

بی عنوان

بی عنوان می نویسم
بی بهانه
غبارِ سنگینِ بی حضوریت
باران و
 هم خاطرگی هایش
----------
اشکم رنگین کمان می شود
روی گونه هایم