سه‌شنبه، اردیبهشت ۳۱، ۱۳۸۷

خدای دزد

مثل قاصدک شده ایم
بیشتر از یک روزدوام نمی آوریم
مثل همه ی سنجاقک های که تا میایند
عاشق شوند میمیرند
هی میمیریم و میمیرانیم
قاصدک را
سنجاقک را
حتی همه ی بادبادکهای آرزوهایمان را به آسمان برای همیشه پر میدهیم
تا باز هم خدا خوشحال شود که آرزوهایمان را دزدیده است

۲ نظر:

ناشناس گفت...

دفعه بعد آرزوهات رو به کبوتر بده که برگرده و باد گولت نزنه که خدا رو دزد کنی
:)

H.G.H گفت...

از وقتی که بر زمین نشسته-روح بلند آن بادبادک-به تمامی رفته است